Het moet niet altijd voor een heel weekend zijn dat een mens eropuit trekt. Of een hele week.
Neen, wij zwieren al eens ons hele hebben en houden in onzen camper voor amper 1 nachtje (en dag ook natuurlijk, anders zou het maar al te zot worden).
Het feit dat we vanuit Leuven al na 1 uur in de schoonste natuur van België staan helpt ook veel. Willen we naar de kust, dan is dat weer andere koek.
Maar wij hebben helemaal niks met de kust.
Althans, niet de Belgische kust. Eikes.
Zo besloten we begin december alles in te laden (lees: eten inladen. Al de rest ligt standaard in de camper) en richting Dinant te rijden.
Parkeren en koken.
Na het eten vrijwel meteen in bed.
Om de dag erop de zonsopgang tegemoet te hiken…
We wandelden de sleepy little town uit in de vroege ochtendkou en -stilte. Nog geen mens te bespeuren.
En nog geen zonnestraaltje.
Wat we ook voor de rest van de dag niet te zien gingen krijgen.
Wat we wèl kregen was een dikke pak mist. Wat voor die extra sfeer zorgde. (Ja, ik ben zo’n rare die mist machtig schoon vind.)
Prachtige natuur.
Wildernis in België.
Vergezichten tussen de mistbanken door.
Rust.
Opgeladen batterijen.
Ons thuis-gevoel in de natuur.
Oordeel zelf maar… 😉
xo,
Anneke
Wat, waar, hoe?
Mini getaway: Dinant, 5 en 6 december 2020.
Waar?
Dinant.
Verblijf?
50°12’10.5″N 4°53’36.1″E, op de parking van het lokale schooltje. Kost dus niks 😉
Als extraatje krijg je er de bakkerij op de hoek bij. Maar dan moet ge ofwel voor ge vertrekt om koffiekoeken gaan ofwel zorgen dat uw vrouwmens niet te lang bezig is met foto’s nemen tijdens de wandeling zodat ge op tijd terug zijt voor sluitingsuur. (Sorry, Husband!)
Hike:
9 à 10 km.
Je wandelt het dorpje uit en wandelt na open velden dan zo het bos in. Je maakt enkele ferme hoogtemeters, maar krijgt er geweldige zichten op de Semois bij. En als ge wreed veel chance hebt (zoals wij), krijg je er de Sleepy Hollow-style mistbanken bij.
Het is ook tijdens die eerste helft (en ergens in de buurt van de watervalletjes) dat ge gaat denken ‘Amai, kuitenbijterke!’.
You ain’t seen nothing yet.
Ergens tijdens de laatste kilometers zit er een klim die je bijna letterlijk ‘klimmen’ kunt noemen.
Verticaal omhoog. Oh, jawel.
Maar wat ge krijgt eens ge boven zijt… all worth it 😉
Moeilijkheid:
Nie voor de poes.
Beschrijving en kaart hike:
Randonnee de Falmignoul au bord de meuse
(Extra info vind je op Visorando.com)
